Köşe Yazıları / MUSTAFA KOÇ


Tünelin ucu gözüktü

Her ne kadar ‘Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak’ dense de, ister yeni normal diyelim, ister eskisi gibi diyelim hayat tekrar yavaş yavaş normale dönüyor.
Maskeleri terk etmeye, iş yerlerine randevusuz girmeye, lokantalara kafelere gidip oturmaya, yemeye içmeye başladık.
Kabul edelim ki zorlu bir süreçten geçtik/ geçiyoruz.
Bu süreçte:
Sağlığını kaybedenlerimiz oldu.
Yakınlarını kaybedenlerimiz oldu.
Parasını kaybedenlerimiz oldu.
İşini kaybedenlerimiz oldu.
Allah var. Zorlukları fırsata çevirip fırsattan istifade edenlerimiz de oldu.
Hiçbir şey olmasa sevdiklerini göremeyenlerimiz, uzaktan bakanlarımız, ancak telefonla görüşenlerimiz oldu.
‘Bir musibet bir nasihatten iyidir’ derler.
Yarın başka şeylerin olmayacağının bir garantisi yok.
O halde yapılacak tek şey var. Yaşananlardan ders çıkarmak. Hayatımızı yeniden düzenlemek.
Yani…
Sevdiklerimize önem vermek.
Sağlığımıza önem vermek.
Zor günler için kıyıya kenara bir şeyler koymak. Biriktirmek. Zorda kalmak yerine, nakitte kalmayı tercih etmek.
Eş dosta, çalışanlarımıza, işimize, iş yerimize, iş verenimize değer vermek.
İnsanları mutlu ederek mutlu olmak.
Hayatın kıymetini bilmek.
Özetle demem o ki.
Bundan böyle bari.
Dikkat edelim gari.
Ne başkalarını horlayalım. Ne kendimiz horlayalım.
Başımızı yastığımıza koyduğumuzda rahat uyuyalım.
Hadi bakalım kolay gelsin.