Köşe Yazıları / MUSTAFA KOÇ


Ümitsizlik yok

Herkes bir fırtına yaşadı pandemi sırasında. Kimi az kimi çok. Kimse yaşamadı böyle bir şey hayatında.
Kimini az üzdü. Kimini çok.
Kimini zatürre etti. Kimini verem.
Öyle ki…
Etkisi yıllar boyunca sürecek.
Hiçbir şey eskisi gibi sürmeyecek.
Kalanlara devam ediyor hayat.
Kimine taze, kimine bayat.
Çoluk çocuk aş bekliyor, elemanlar iş.
Çok sert olursa nasıl keser diş?
Bir de unutamadan önümüz kış.
Bugünlerde geçecek. Alışacağız yeni hayata.
Belki başka bir şey çıkacak karşımıza.
Bakalım ne çıkar o zaman, bahtımıza.
Gelen gelsin. Kalan sağlar bizim. Bağlanalım tekrar hayata.
Ümitsizlik yok.
Kararsızlık yok.
Kadere rıza var. Küsmek yok.
Ben oynamam deyip, gitmek yok. Durduk yere bitmek yok.
Yaraları sararak. Geleceğe bakarak.
Ayni azim ve aynı şevkle.
Koşalım işimize. Bakalım ne çıkar, kesmek için dişimize.
Bakmayalım geriye.
Bakalım ileriye.
Ve diyelim yeter artık.
Hoşça kalın.
Dostça kalın.
Nakitte kalın.

Kasım 2020