Köşe Yazıları / MUSTAFA KOÇ


Hayat hayaldir

Hayat dediğin nedir?
Bir güneş çıkar, bir bedir.
Biraz acı, biraz tatlı, biraz baharat.
İyi bak. Hep aynı nakarat.
Bir var. Bir yok.
Bugün var. Yarın yok.
Makam.
Mevki.
Şan.
Şöhret.
Para.
Pul.
Mal.
İstersen dünyayı satın al.
Hani Muhteşem Süleyman.
Hani çağ açıp çağ kapatan Fatih?
Hani Cengiz?
Hani Atilla?
Hani hiç bitmezdi fetih?
Ne diyordu Yunus Emre?
Mal da yalan mülk de yalan. Var biraz sen de oyalan.
Hepsi rüya, hepsi düş, hepsi yalan.
Var mı hep dünyada sonsuz kalan?
Bir gün elbet uyanacak herkes uykudan.
Hele şöyle bir bak.
Gidip de gelen var mı?
İstersen aynaya da bak.
Ölmeyecek beden var mı?
Hazır bakmışken aynaya.
Unutma ayrıca. Çıkacaksın bir gün tartıya.
Öyleyse…
Kıyametler koparmak neydi, ey gafil neydi derdin?
Şunu iyi bil. Topladığın değil verdiğin senin.
Bu şekilde rahat uyur, en sonunda bedenin.
Bak, yok ki. Götüremezsin. Aha beyaz kefenin.
Öyleyse…
Yaşarken gör.
Yaşarken sev.
Yaşarken ver.
Bir daha gördük ki, hayat hayalmiş meğer.